לצנות
מײַן לעזער
― הערט איר, כאַ־כאַ, האָבן מיר געלאַכט פֿון אײַערס אַ ביכל, װי אַזױ הײסט
עס דאָרטן? מיר האָבן געלײענט, דאָס הײסט, ניט איך ― מײַן װײַב, װאָרעם װוּ
האָב איך צײַט צו לײענען מעשׂיות, און נאָך זשאַרגאָן דערצו? דאָס הײסט, לײענען
לײען איך, מײנט ניט אַז איך לײען ניט.
די „בירזשעװיע [биржевые: בערזשע־צײַטונג]“ לײען איך, און די „ניװאָ“.
און נאָך דאָרטן בלעטער לײען איך. נאָר װאָס דען? מײַן װײַב האָט מיך געבעטן,
טאָמער װעל איך אײַך זען זאָל איך אײַך זאָגן, איר זאָלט מוחל זײַן אונדז הײסן
שיקן דאָס בלאַט מיט דער פּרעמיע. געלט װעט איר אַרײַנקומען, װעל איך אײַך
נאָך דעם געבן. װי אַזױ הײסט עס, דאָס דאָזיקע בלאַט? מײַן װײַב האָט מיר
אַפֿילו געזאָגט דעם נאָמען, נאָר איך האָב שױן פֿאַרגעסן. האָט איר כאָטש אַ
סך אַבאָנענטן? עס דאַרף זײַן ניט קײן שלעכט געשעפֿט דאַרף דאָס זײַן?
כאָטש אַפֿילו עס דאַרף זײַן דערבײַ הוצאָות, װאָרעם פֿאַרן שרײַבן װאָס איר
שרײַבט צאָלט מען אײַך דאָך ― װאָס האָט איר דערפֿון? צאָלן זײ אײַך כאָטש
װי עס געהער צו זײַן פֿאַר אײַערע טעלעפֿאָנען? איר װײסט, איך דאַרף אײַך
זאָגן דעם אמת, פֿאַראַיאָרן בין איך געװען ניט צופֿרידן פֿון אײַך. װינציק האָט
איר באַשריבן אונדזערע לײַט, זײער זײער װינציק! אַ מאָל פֿלעגט איר מער
באַשרײַבן זײ, און הײַנט פֿאַלשעװעט איר. אַ פּנים, איר האָט מורא פֿאַר פּעטש?
שעמט זיך ניט, זאָגט דעם אמת ― אַיאָ, איר האָט מורא פֿאַר פּעטש?... אַנומלט
האָט מען מיר געזאָגט, אַז איר האָט מיך אױך אַרײַנגעשטעלט אין צעטל. האָב
איך געזוכט און געזוכט און ניט געקאָנט געפֿינען. אײַער גליק, װאָס איך האָב
ניט געפֿונען, װאָרעם װען איך געפֿין מיך דאָרטן בײַ אײַך אין אײַערן אַ טעלעפֿאָן,
מעגט איר שױן זײַן זיכער... איר דאַרפֿט װיסן, אַז איך בין ניט גלײַך צו זײ,
װי אַזױ רופֿט איר זײ דאָרטן? כאַ־כאַ, אױסגעצײכנט, װי איך בין אַ ייִד! איר
װאָלט זײ געמעגט נאָך אַ מאָל, כ'לעבן, באַשרײַבן! איר זאָלט מיך פֿאָלגן, װאָלט
איר זיך גענומען צו זײ גאָר איבער אַ נײַס! װאָס כאַפּט איר זיך אַזױ? איר האָט
קײן צײַט ניט? שטײט אַ װײַלע, װעל איך אײַך געבן שטאָף, װעט איר האָבן
אױף דרײַ טעלעפֿאָנען, כאַ־כאַ! מאַטעריאַל אַז איר דאַרפֿט, זאָלט איר קומען
צו מיר! איך װעל אײַך אױסרעכענען אַ צעטל, הערט איר, װעט איר לעקן די
|
|
letsones
mayn lezer
― hert ir, kha-kha, hobn mir gelakht fun ayers a bikhl, vi azoy heyst
es dortn? mir hobn geleyent, dos heyst, nit ikh ― mayn vayb, vorem vu
hob ikh tsayt tsu leyenen mayses, un nokh zhargon dertsu? dos heyst, leyenen
leyen ikh, meynt nit az ikh leyen nit.
di "birzhevye [биржевые: berzhe-tsaytung]'' leyen ikh, un di "nivo''.
un nokh dortn bleter leyen ikh. nor vos den? mayn vayb hot mikh gebetn,
tomer vel ikh aykh zen zol ikh aykh zogn, ir zolt moykhl zayn undz heysn
shikn dos blat mit der premye. gelt vet ir araynkumen, vel ikh aykh
nokh dem gebn. vi azoy heyst es, dos dozike blat? mayn vayb hot mir
afile gezogt dem nomen, nor ikh hob shoyn fargesn. hot ir khotsh a
sakh abonentn? es darf zayn nit keyn shlekht gesheft darf dos zayn?
khotsh afile es darf zayn derbay hoytsoes, vorem farn shraybn vos ir
shraybt tsolt men aykh dokh ― vos hot ir derfun? tsoln zey aykh khotsh
vi es geher tsu zayn far ayere telefonen? ir veyst, ikh darf aykh
zogn dem emes, farayorn bin ikh geven nit tsufridn fun aykh. vintsik hot
ir bashribn undzere layt, zeyer zeyer vintsik! a mol flegt ir mer
bashraybn zey, un haynt falshevet ir. a ponem, ir hot moyre far petsh?
shemt zikh nit, zogt dem emes ― ayo, ir hot moyre far petsh?... anumlt
hot men mir gezogt, az ir hot mikh oykh arayngeshtelt in tsetl. hob
ikh gezukht un gezukht un nit gekont gefinen. ayer glik, vos ikh hob
nit gefunen, vorem ven ikh gefin mikh dortn bay aykh in ayern a telefon,
megt ir shoyn zayn zikher... ir darft visn, az ikh bin nit glaykh tsu zey,
vi azoy ruft ir zey dortn? kha-kha, oysgetseykhnt, vi ikh bin a yid! ir
volt zey gemegt nokh a mol, kh'lebn, bashraybn! ir zolt mikh folgn, volt
ir zikh genumen tsu zey gor iber a nays! vos khapt ir zikh azoy? ir hot
keyn tsayt nit? shteyt a vayle, vel ikh aykh gebn shtof, vet ir hobn
oyf dray telefonen, kha-kha! materyal az ir darft, zolt ir kumen
tsu mir! ikh vel aykh oysrekhenen a tsetl, hert ir, vet ir lekn di
|
לצנות
מײַן לעזער
― הערט איר, כאַ־כאַ, האָבן מיר געלאַכט פֿון אײַערס אַ ביכל, װי אַזױ הײסט
עס דאָרטן? מיר האָבן געלײענט, דאָס הײסט, ניט איך ― מײַן װײַב, װאָרעם װוּ
האָב איך צײַט צו לײענען מעשׂיות, און נאָך זשאַרגאָן דערצו? דאָס הײסט, לײענען
לײען איך, מײנט ניט אַז איך לײען ניט.
די „בירזשעװיע [биржевые: בערזשע־צײַטונג]“ לײען איך, און די „ניװאָ“.
און נאָך דאָרטן בלעטער לײען איך. נאָר װאָס דען? מײַן װײַב האָט מיך געבעטן,
טאָמער װעל איך אײַך זען זאָל איך אײַך זאָגן, איר זאָלט מוחל זײַן אונדז הײסן
שיקן דאָס בלאַט מיט דער פּרעמיע. געלט װעט איר אַרײַנקומען, װעל איך אײַך
נאָך דעם געבן. װי אַזױ הײסט עס, דאָס דאָזיקע בלאַט? מײַן װײַב האָט מיר
אַפֿילו געזאָגט דעם נאָמען, נאָר איך האָב שױן פֿאַרגעסן. האָט איר כאָטש אַ
סך אַבאָנענטן? עס דאַרף זײַן ניט קײן שלעכט געשעפֿט דאַרף דאָס זײַן?
כאָטש אַפֿילו עס דאַרף זײַן דערבײַ הוצאָות, װאָרעם פֿאַרן שרײַבן װאָס איר
שרײַבט צאָלט מען אײַך דאָך ― װאָס האָט איר דערפֿון? צאָלן זײ אײַך כאָטש
װי עס געהער צו זײַן פֿאַר אײַערע טעלעפֿאָנען? איר װײסט, איך דאַרף אײַך
זאָגן דעם אמת, פֿאַראַיאָרן בין איך געװען ניט צופֿרידן פֿון אײַך. װינציק האָט
איר באַשריבן אונדזערע לײַט, זײער זײער װינציק! אַ מאָל פֿלעגט איר מער
באַשרײַבן זײ, און הײַנט פֿאַלשעװעט איר. אַ פּנים, איר האָט מורא פֿאַר פּעטש?
שעמט זיך ניט, זאָגט דעם אמת ― אַיאָ, איר האָט מורא פֿאַר פּעטש?... אַנומלט
האָט מען מיר געזאָגט, אַז איר האָט מיך אױך אַרײַנגעשטעלט אין צעטל. האָב
איך געזוכט און געזוכט און ניט געקאָנט געפֿינען. אײַער גליק, װאָס איך האָב
ניט געפֿונען, װאָרעם װען איך געפֿין מיך דאָרטן בײַ אײַך אין אײַערן אַ טעלעפֿאָן,
מעגט איר שױן זײַן זיכער... איר דאַרפֿט װיסן, אַז איך בין ניט גלײַך צו זײ,
װי אַזױ רופֿט איר זײ דאָרטן? כאַ־כאַ, אױסגעצײכנט, װי איך בין אַ ייִד! איר
װאָלט זײ געמעגט נאָך אַ מאָל, כ'לעבן, באַשרײַבן! איר זאָלט מיך פֿאָלגן, װאָלט
איר זיך גענומען צו זײ גאָר איבער אַ נײַס! װאָס כאַפּט איר זיך אַזױ? איר האָט
קײן צײַט ניט? שטײט אַ װײַלע, װעל איך אײַך געבן שטאָף, װעט איר האָבן
אױף דרײַ טעלעפֿאָנען, כאַ־כאַ! מאַטעריאַל אַז איר דאַרפֿט, זאָלט איר קומען
צו מיר! איך װעל אײַך אױסרעכענען אַ צעטל, הערט איר, װעט איר לעקן די
|