אײנער פֿון טויזנס
איך װאָלט געמעגט שװערן, אַז דאָס איז ער...
אין גאַנצן ער מיט די בײנער! אַ ביסל אַן אױסגעבױגענע נאָז, קאַרע,
גוטע, תּמיד לאַכנדיקע אױגן, אײן צאָן בײַ אים אַ ביסל אַ קרומער,
אַן איבערגעװאַקסענער; אַז ער הײבט אָן לאַכן, באַװײַזט זיך אַרױס דער
קרומער צאָן.
נאָר די האָר ― אַמאָל זײַנען זײ געװען געלבלעכע, גילדענע האָר;
הײַנט זײַנען זײ פֿאַרזילבערט געװאָרן און גלאַנצן אַקעגן דער זון
און גיסן זיך אױס אין צװײ פֿאַרבן: גאָלד און זילבער.
שױן ניט קײן יונגערמאַן, אַ פּנים, כאָטש ער דאַרף זײַן אין מײַנע
יאָרן.
נאָר די משמעות, אַז איך בין שױן אױך ניט קײן יונגערמאַן,
אַריבער פֿערציק...
זאָל איך צוגײן צו אים? עפּעס איז ער מיר זײער עלעגאַנט
געקלײדט. אַ װײַסע קאַמזױל אױפֿן בײַכל מיט אַ מאַסיװע גאָלדענע קײט, אַ
שניפּס אַ גרױסאַרטיקער, און װעדליק איך האָב געהערט פֿון אים, איז ער
הײַנט גאָר „בגילופֿין“, אין די פֿעדערן, זאָגט מען, קנאַקט און טראַסקעט,
פֿאָרט אין קאַרעטעס, קערט װעלטן!
האָב איך מורא, טאָמער מײנט ער, אַז איך מײן עפּעס.
און איך בין, דאַרפֿט איר װיסן, בײַ זיך פֿון תּמיד אָן גדולדיק,
אַ ביסל אַ גדלן.
נישט קײן בעל־גאװה, הײסט דאָס, נאָר אַ גדלן.
אַ גדלן האָט אָבער פֿײַנט די װעלט, דאָס הײסט, ניט ער האָט פֿײַנט
|
|
eyner fun toyzns
ikh volt gemegt shvern, az dos iz er...
in gantsn er mit di beyner! a bisl an oysgeboygene noz, kare,
gute, tomed lakhndike oygn, eyn tson bay im a bisl a krumer,
an ibergevaksener; az er heybt on lakhn, bavayzt zikh aroys der
krumer tson.
nor di hor ― amol zaynen zey geven gelblekhe, gildene hor;
haynt zaynen zey farzilbert gevorn un glantsn akegn der zun
un gisn zikh oys in tsvey farbn: gold un zilber.
shoyn nit keyn yungerman, a ponem, khotsh er darf zayn in mayne
yorn.
nor di mashmoes, az ikh bin shoyn oykh nit keyn yungerman,
ariber fertsik...
zol ikh tsugeyn tsu im? epes iz er mir zeyer elegant
gekleydt. a vayse kamzoyl oyfn baykhl mit a masive goldene kayt, a
shnips a groysartiker, un vedlik ikh hob gehert fun im, iz er
haynt gor "begilufn'', in di federn, zogt men, knakt un trasket,
fort in karetes, kert veltn!
hob ikh moyre, tomer meynt er, az ikh meyn epes.
un ikh bin, darft ir visn, bay zikh fun tomed on gduldik,
a bisl a gadlen.
nisht keyn bal-gayve, heyst dos, nor a gadlen.
a gadlen hot ober faynt di velt, dos heyst, nit er hot faynt
|
אײנער פֿון טויזנס
איך װאָלט געמעגט שװערן, אַז דאָס איז ער...
אין גאַנצן ער מיט די בײנער! אַ ביסל אַן אױסגעבױגענע נאָז, קאַרע,
גוטע, תּמיד לאַכנדיקע אױגן, אײן צאָן בײַ אים אַ ביסל אַ קרומער,
אַן איבערגעװאַקסענער; אַז ער הײבט אָן לאַכן, באַװײַזט זיך אַרױס דער
קרומער צאָן.
נאָר די האָר ― אַמאָל זײַנען זײ געװען געלבלעכע, גילדענע האָר;
הײַנט זײַנען זײ פֿאַרזילבערט געװאָרן און גלאַנצן אַקעגן דער זון
און גיסן זיך אױס אין צװײ פֿאַרבן: גאָלד און זילבער.
שױן ניט קײן יונגערמאַן, אַ פּנים, כאָטש ער דאַרף זײַן אין מײַנע
יאָרן.
נאָר די משמעות, אַז איך בין שױן אױך ניט קײן יונגערמאַן,
אַריבער פֿערציק...
זאָל איך צוגײן צו אים? עפּעס איז ער מיר זײער עלעגאַנט
געקלײדט. אַ װײַסע קאַמזױל אױפֿן בײַכל מיט אַ מאַסיװע גאָלדענע קײט, אַ
שניפּס אַ גרױסאַרטיקער, און װעדליק איך האָב געהערט פֿון אים, איז ער
הײַנט גאָר „בגילופֿין“, אין די פֿעדערן, זאָגט מען, קנאַקט און טראַסקעט,
פֿאָרט אין קאַרעטעס, קערט װעלטן!
האָב איך מורא, טאָמער מײנט ער, אַז איך מײן עפּעס.
און איך בין, דאַרפֿט איר װיסן, בײַ זיך פֿון תּמיד אָן גדולדיק,
אַ ביסל אַ גדלן.
נישט קײן בעל־גאװה, הײסט דאָס, נאָר אַ גדלן.
אַ גדלן האָט אָבער פֿײַנט די װעלט, דאָס הײסט, ניט ער האָט פֿײַנט
|