אַ פֿאַרשפּילטער ל″ג־בעומר: אַ מעשׂה פֿון חדר
א
אונדזער רבי, „ניסל דער קלײנער“ (אַזױ האָט מען אים גערופֿן,
װײַל ער איז געװען אַ קלײנער), האָט זיך געלאָזט פֿירן בײַ דער נאָז פֿון
זײַנע באַהעלפֿערס. װאָס די באַהעלפֿערס האָבן געװאָלט, האָבן זײ
געפּועלט. געקומען דער ערשטער באַהעלפֿער און האָט געזאָגט: מע דאַרף
הײַנט לאָזן די קינדער באַצײַטנס פֿרײַ. ― האָט ער געהײסן לאָזן
די קינדער פֿרײַ. געקומען דער אַנדערער באַהעלפֿער און
געזאָגט: די קינדער װעלן איבערקערן די װעלט, מע דאַרף זײ האַלטן אין
חדר ― האָט ער געהײסן, מע זאָל זײ האַלטן אין חדר. ער זאָל אַלײן
עפּעס צוקלערן ― דאָס נישט. דעריבער האָבן געװעלטיקט אױף אונדז די
באַהעלפֿערס, נישט דער רבי. אין אַנדערע חדרים, למשל, װײסן
באַהעלפֿערס, אײַנװאַשן די קינדער, זאָגן מיט זײ ברכה, טראָגן זײ אױף די
פּלײצעס איבער דער בלאָטע, ברענגען זײ אין חדר אַרײַן אַ טעפּעלע
אָנבײַסן. בײַ אונדז האָבן די באַהעלפֿערס געפֿױלט זיך אײַנװאַשן אונדז,
זאָגן מיט אונדז ברכה, טראָגן אונדז אױף די פּלײצעס. דערפֿאַר האָבן זײ
אָבער ליב געהאַט ברענגען אונדז אין חדר אַרײַן די אָנבײַסנס און... טאַקע
אַלײן אױפֿעסן. אױסזאָגן דאָס דעם רבין האָבן מיר נישט געטאָרט: די
באַהעלפֿערס האָבן אונדז געהאַלטן רעכט אין דער מורא, אונדז
אָנגעזאָגט, אַז טאָמער װעט עמעצער זיך דערװעגן זאָגן אַ װאָרט, אַ פּיפּס טאָן
פֿאַר דעם רבין, װעט מען אים קאַטעװען, שינדן די הױט! אײנער, אַ
װײַסער־חבֿרהניק, האָט זיך יאָ געפּרוּװט אַמאָל אַרױסשפּרינגען מיט אַ װאָרט,
|
|
a farshpilter l″g-beumr: a mayse fun kheyder
#
undzer rebi, "nisl der kleyner'' (azoy hot men im gerufn,
vayl er iz geven a kleyner), hot zikh gelozt firn bay der noz fun
zayne bahelfers. vos di bahelfers hobn gevolt, hobn zey
gepuelt. gekumen der ershter bahelfer un hot gezogt: me darf
haynt lozn di kinder batsaytns fray. ― hot er geheysn lozn
di kinder fray. gekumen der anderer bahelfer un
gezogt: di kinder veln iberkern di velt, me darf zey haltn in
kheyder ― hot er geheysn, me zol zey haltn in kheyder. er zol aleyn
epes tsuklern ― dos nisht. deriber hobn geveltikt oyf undz di
bahelfers, nisht der rebi. in andere khadorem, lemoshl, veysn
bahelfers, aynvashn di kinder, zogn mit zey brokhe, trogn zey oyf di
pleytses iber der blote, brengen zey in kheyder arayn a tepele
onbaysn. bay undz hobn di bahelfers gefoylt zikh aynvashn undz,
zogn mit undz brokhe, trogn undz oyf di pleytses. derfar hobn zey
ober lib gehat brengen undz in kheyder arayn di onbaysns un... take
aleyn oyfesn. oyszogn dos dem rebn hobn mir nisht getort: di
bahelfers hobn undz gehaltn rekht in der moyre, undz
ongezogt, az tomer vet emetser zikh dervegn zogn a vort, a pips ton
far dem rebn, vet men im kateven, shindn di hoyt! eyner, a
vayser-khevrenik, hot zikh yo gepruvt amol aroysshpringen mit a vort,
|
אַ פֿאַרשפּילטער ל″ג־בעומר: אַ מעשׂה פֿון חדר
א
אונדזער רבי, „ניסל דער קלײנער“ (אַזױ האָט מען אים גערופֿן,
װײַל ער איז געװען אַ קלײנער), האָט זיך געלאָזט פֿירן בײַ דער נאָז פֿון
זײַנע באַהעלפֿערס. װאָס די באַהעלפֿערס האָבן געװאָלט, האָבן זײ
געפּועלט. געקומען דער ערשטער באַהעלפֿער און האָט געזאָגט: מע דאַרף
הײַנט לאָזן די קינדער באַצײַטנס פֿרײַ. ― האָט ער געהײסן לאָזן
די קינדער פֿרײַ. געקומען דער אַנדערער באַהעלפֿער און
געזאָגט: די קינדער װעלן איבערקערן די װעלט, מע דאַרף זײ האַלטן אין
חדר ― האָט ער געהײסן, מע זאָל זײ האַלטן אין חדר. ער זאָל אַלײן
עפּעס צוקלערן ― דאָס נישט. דעריבער האָבן געװעלטיקט אױף אונדז די
באַהעלפֿערס, נישט דער רבי. אין אַנדערע חדרים, למשל, װײסן
באַהעלפֿערס, אײַנװאַשן די קינדער, זאָגן מיט זײ ברכה, טראָגן זײ אױף די
פּלײצעס איבער דער בלאָטע, ברענגען זײ אין חדר אַרײַן אַ טעפּעלע
אָנבײַסן. בײַ אונדז האָבן די באַהעלפֿערס געפֿױלט זיך אײַנװאַשן אונדז,
זאָגן מיט אונדז ברכה, טראָגן אונדז אױף די פּלײצעס. דערפֿאַר האָבן זײ
אָבער ליב געהאַט ברענגען אונדז אין חדר אַרײַן די אָנבײַסנס און... טאַקע
אַלײן אױפֿעסן. אױסזאָגן דאָס דעם רבין האָבן מיר נישט געטאָרט: די
באַהעלפֿערס האָבן אונדז געהאַלטן רעכט אין דער מורא, אונדז
אָנגעזאָגט, אַז טאָמער װעט עמעצער זיך דערװעגן זאָגן אַ װאָרט, אַ פּיפּס טאָן
פֿאַר דעם רבין, װעט מען אים קאַטעװען, שינדן די הױט! אײנער, אַ
װײַסער־חבֿרהניק, האָט זיך יאָ געפּרוּװט אַמאָל אַרױסשפּרינגען מיט אַ װאָרט,
|