געצל
― זיצט, איך װעל אײַך דערצײלן אַ מעשׂה מיט ניס.
― מיט װאָס? מיט ניס?
― מיט ניס!
― איצט? בשעת מלחמה?
― אַדרבא: װײַל מלחמה, װײַל ס'איז אײַך לא־עליכמדיק אױפֿן
האַרצן, װיל איך אײַך אַ ביסל צעשלאָגן די מחשבֿות. און אַגבֿ, אַז מע
צעבײַסט אַ נוס, געפֿינט מען אַ יאָדער.
1
געהײסן האָט ער געצל, נאָר גערופֿן האָט מען אים גױעצל, געהאַלטן
אים פֿאַר אַ פּרא־אָדם: װער עס האָט נאָר געהאַט גאָט אין האַרצן, דער
האָט געטריבן מיט אים קאַטאָװעס, געמאַכט פֿון אים חוזק. געװען איז ער
צװישן די קלײנע ייִנגלעך אין חדר, אַ בחורל אַ דערװאַקסענער שױן, אַ
לעפּישעװאַטער, מיט מגושם־גראָבע הענט און מיט מגושם־גראָבע ליפּן. אַ
קול האָט ער געהאַט, װי פֿון אַ פֿאַס, און געגאַנגען איז ער מיט ברײטע
הױזן און מיט גרױסע שטיװל, װי אַ בער. אַ קאָפּ איז אױף אים געזעסן
אַ גרױסער, װי אַ באַק־דײזשע, און אָנגעשטאָפּט איז ער געװען, איך
בעט איבער אײער כּבֿוד, מיט קלאָטשע, הײ אָדער פֿעדערן. אַזױ האָט
געזאָגט אױף אים אין חדר דער רבי, רב יענקל, אים אױסגעװאָרפֿן אַלע
מאָל זײַן װוּקס: „גױעצל“, „װערגעלעץ“, „גראָבער נפֿש“, „טרײפֿענער
בײן“, „אָקסן־פֿעל“, וכדומה אַזעלכע שײנע צונעמענישן. און ער?
גאָרנישט! ס'זאָל אים אַפֿילו אָנהײבן רירן! פֿאַרקלײַבן זיך אין אַ װינקל,
|
|
getsl
― zitst, ikh vel aykh dertseyln a mayse mit nis.
― mit vos? mit nis?
― mit nis!
― itst? bshas milkhome?
― aderabe: vayl milkhome, vayl s'iz aykh l#-elikhmdik oyfn
hartsn, vil ikh aykh a bisl tseshlogn di makhshoves. un agev, az me
tsebayst a nus, gefint men a yoder.
1
geheysn hot er getsl, nor gerufn hot men im goyetsl, gehaltn
im far a pereodem: ver es hot nor gehat got in hartsn, der
hot getribn mit im katoves, gemakht fun im khoyzek. geven iz er
tsvishn di kleyne yinglekh in kheyder, a bokherl a dervaksener shoyn, a
lepishevater, mit mgushm-grobe hent un mit mgushm-grobe lipn. a
kol hot er gehat, vi fun a fas, un gegangen iz er mit breyte
hoyzn un mit groyse shtivl, vi a ber. a kop iz oyf im gezesn
a groyser, vi a bak-deyzhe, un ongeshtopt iz er geven, ikh
bet iber eyer koved, mit klotshe, hey oder federn. azoy hot
gezogt oyf im in kheyder der rebi, reb yenkl, im oysgevorfn ale
mol zayn vuks: "goyetsl'', "vergelets'', "grober nefesh'', "treyfener
beyn'', "oksn-fel'', ukhdoyme azelkhe sheyne tsunemenishn. un er?
gornisht! s'zol im afile onheybn rirn! farklaybn zikh in a vinkl,
|
געצל
― זיצט, איך װעל אײַך דערצײלן אַ מעשׂה מיט ניס.
― מיט װאָס? מיט ניס?
― מיט ניס!
― איצט? בשעת מלחמה?
― אַדרבא: װײַל מלחמה, װײַל ס'איז אײַך לא־עליכמדיק אױפֿן
האַרצן, װיל איך אײַך אַ ביסל צעשלאָגן די מחשבֿות. און אַגבֿ, אַז מע
צעבײַסט אַ נוס, געפֿינט מען אַ יאָדער.
1
געהײסן האָט ער געצל, נאָר גערופֿן האָט מען אים גױעצל, געהאַלטן
אים פֿאַר אַ פּרא־אָדם: װער עס האָט נאָר געהאַט גאָט אין האַרצן, דער
האָט געטריבן מיט אים קאַטאָװעס, געמאַכט פֿון אים חוזק. געװען איז ער
צװישן די קלײנע ייִנגלעך אין חדר, אַ בחורל אַ דערװאַקסענער שױן, אַ
לעפּישעװאַטער, מיט מגושם־גראָבע הענט און מיט מגושם־גראָבע ליפּן. אַ
קול האָט ער געהאַט, װי פֿון אַ פֿאַס, און געגאַנגען איז ער מיט ברײטע
הױזן און מיט גרױסע שטיװל, װי אַ בער. אַ קאָפּ איז אױף אים געזעסן
אַ גרױסער, װי אַ באַק־דײזשע, און אָנגעשטאָפּט איז ער געװען, איך
בעט איבער אײער כּבֿוד, מיט קלאָטשע, הײ אָדער פֿעדערן. אַזױ האָט
געזאָגט אױף אים אין חדר דער רבי, רב יענקל, אים אױסגעװאָרפֿן אַלע
מאָל זײַן װוּקס: „גױעצל“, „װערגעלעץ“, „גראָבער נפֿש“, „טרײפֿענער
בײן“, „אָקסן־פֿעל“, וכדומה אַזעלכע שײנע צונעמענישן. און ער?
גאָרנישט! ס'זאָל אים אַפֿילו אָנהײבן רירן! פֿאַרקלײַבן זיך אין אַ װינקל,
|