אַ פֿאַרשטערטער פּסח
א
― רב ישׂראל! רב ישׂראל, זײַט זשע מוחל! איר קאָנט זיך
אונטערנעמען, ס'זאָל זײַן פֿאַרטיק דעם קינדס מלבושימלעך אױף יום־טובֿ?
אַזױ שרײַט די מאַמע צו ישׂראל דעם שנײַדער מיט אַלע כּוחות,
מחמת ישׂראל דער שנײַדער איז טױב, װי די װאַנט.
ישׂראל, אַ הױכער ייִד מיט אַ לאַנג פּנים און מיט װאַטע אין די
אױערן, טוט אַ האַלבן שמײכל און אַ מאַך מיט הער האַנט. װי אײנער
רעדט: „פֿאַרװאָס זאָל נישט זײַן פֿאַרטיק?“...
― נעמט זשע אים, זײַט מוחל, אַראָפּ אַ מאָס, נאָר מיט אַ תּנאַי,
אױב עס קאָן זײַן פֿאַרטיק אױף פּסח.
ישׂראל דעך טױבער טוט אַ קוק אױף דער מאַמע, װי אײנער רעדט:
„אַ מאָדנע ייִדענע! דאַכט זיך, גענוג אַז מע זאָגט אײן מאָל?“... און
ער שלעפּט אַרױס פֿון בוזעם־קעשענע אַ לאַנגע פּאַפּירענע מאָס מיט
אַ גרױסער ענגלישער שער און שטעלט מיך אַװעק און הײבט מיך אָן
אױסצומעסטן אין דער לענג און אין דער ברײט, און די מאַמע שטײט
בײַ דער זײַט און קאָמאַנדעװעט:
― לענגער, נאָך לענגער!... ברײטער, נאָך ברײטער!..
למען־השם, די הײַזלעך נישט פֿאַרשמעלן!... און דאָס קאַפּאָטקעלע זאָל זײַן
מיט אַ „פֿאַלבאָם [פֿאַלב]“!... אױף עטלעכע פֿינגער!... נאָך, נאָך אַ ביסעלע!...
אָט אַזױ!... אין סטאָן זאָל חס־ושלום נישט זײַן קורץ!...
בעל־הבתּיש... נאָך, נאָך!... זשאַלעװעט נישט קײן מאַטעריע, װאָרעם
אַ קינד װאַקסט!...
ישׂראל דער שנײַדער װײס אַלײן גאַנץ גוט, אַז „אַ קינד װאַקסט“,
|
|
a farshterter peysekh
#
― reb yisroel! reb yisroel, zayt zhe moykhl! ir kont zikh
unternemen, s'zol zayn fartik dem kinds mlbushimlekh oyf yum-tuv?
azoy shrayt di mame tsu yisroel dem shnayder mit ale koykhes,
makhmes yisroel der shnayder iz toyb, vi di vant.
yisroel, a hoykher yid mit a lang ponem un mit vate in di
oyern, tut a halbn shmeykhl un a makh mit her hant. vi eyner
redt: "farvos zol nisht zayn fartik?''...
― nemt zhe im, zayt moykhl, arop a mos, nor mit a tnay,
oyb es kon zayn fartik oyf peysekh.
yisroel dekh toyber tut a kuk oyf der mame, vi eyner redt:
"a modne yidene! dakht zikh, genug az me zogt eyn mol?''... un
er shlept aroys fun buzem-keshene a lange papirene mos mit
a groyser englisher sher un shtelt mikh avek un heybt mikh on
oystsumestn in der leng un in der breyt, un di mame shteyt
bay der zayt un komandevet:
― lenger, nokh lenger!... breyter, nokh breyter!..
lmen-hshm, di hayzlekh nisht farshmeln!... un dos kapotkele zol zayn
mit a "falbom [falb]''!... oyf etlekhe finger!... nokh, nokh a bisele!...
ot azoy!... in ston zol khasvesholem nisht zayn kurts!...
baal-hbWish... nokh, nokh!... zhalevet nisht keyn materye, vorem
a kind vakst!...
yisroel der shnayder veys aleyn gants gut, az "a kind vakst'',
|
אַ פֿאַרשטערטער פּסח
א
― רב ישׂראל! רב ישׂראל, זײַט זשע מוחל! איר קאָנט זיך
אונטערנעמען, ס'זאָל זײַן פֿאַרטיק דעם קינדס מלבושימלעך אױף יום־טובֿ?
אַזױ שרײַט די מאַמע צו ישׂראל דעם שנײַדער מיט אַלע כּוחות,
מחמת ישׂראל דער שנײַדער איז טױב, װי די װאַנט.
ישׂראל, אַ הױכער ייִד מיט אַ לאַנג פּנים און מיט װאַטע אין די
אױערן, טוט אַ האַלבן שמײכל און אַ מאַך מיט הער האַנט. װי אײנער
רעדט: „פֿאַרװאָס זאָל נישט זײַן פֿאַרטיק?“...
― נעמט זשע אים, זײַט מוחל, אַראָפּ אַ מאָס, נאָר מיט אַ תּנאַי,
אױב עס קאָן זײַן פֿאַרטיק אױף פּסח.
ישׂראל דעך טױבער טוט אַ קוק אױף דער מאַמע, װי אײנער רעדט:
„אַ מאָדנע ייִדענע! דאַכט זיך, גענוג אַז מע זאָגט אײן מאָל?“... און
ער שלעפּט אַרױס פֿון בוזעם־קעשענע אַ לאַנגע פּאַפּירענע מאָס מיט
אַ גרױסער ענגלישער שער און שטעלט מיך אַװעק און הײבט מיך אָן
אױסצומעסטן אין דער לענג און אין דער ברײט, און די מאַמע שטײט
בײַ דער זײַט און קאָמאַנדעװעט:
― לענגער, נאָך לענגער!... ברײטער, נאָך ברײטער!..
למען־השם, די הײַזלעך נישט פֿאַרשמעלן!... און דאָס קאַפּאָטקעלע זאָל זײַן
מיט אַ „פֿאַלבאָם [פֿאַלב]“!... אױף עטלעכע פֿינגער!... נאָך, נאָך אַ ביסעלע!...
אָט אַזױ!... אין סטאָן זאָל חס־ושלום נישט זײַן קורץ!...
בעל־הבתּיש... נאָך, נאָך!... זשאַלעװעט נישט קײן מאַטעריע, װאָרעם
אַ קינד װאַקסט!...
ישׂראל דער שנײַדער װײס אַלײן גאַנץ גוט, אַז „אַ קינד װאַקסט“,
|