כּפּרות
א
דעם ערשטן טאָג ראָש־השנה נאָך, אַז דער עולם איז געגאַנגען
צו תּשליך, האָט מען געקאָנט באַמערקן אַ מחנה עופֿות, הינער, אַלטע
קװאָקעס און יונגע הינדעלעך מיט האָנעכלעך לױפֿן אין די
הינטערגעסלעך, אױסגעצױגן די קעפּלעך, מאַכן פּאָלקעס, הײבן פֿיסלעך,
שפּרינגען אונטער עפּעס מיט אַ מין אימפּעט, און אַלץ אַהין, װײַט, הינטער
דער שטאָט אַרױס. אַ חידוש איז דאָס געװען, נאָר קײנעם איז נישט
אײַנגעפֿאַלן אָפּשטעלן זיך נאָכקוקן, װוּ אַהין לױפֿן דאָס די דאָזיקע
נאַרישע עופֿות.
ערשט שפּעטער, אין דער עשׂרת ימי תּשובֿה אַרײַן, האָט מען
אָנגעהױבן זיך אַרומקוקן, אַז די שטײַגן זײַנען אָפֿן, און װוּ ס'איז געװען
ערגעץ אַן עוף איז דאָס אַרױסגעפֿלױגן ― און גײ זוך מיך! איז
געװאָרן אַ גװאַלד: „סטײַטש, מיט װאָס װעט מען שלאָגן כּפּרות?“
איבערהױפּט האָבן אײַנגעלײגט די װעלט די װײַבער; פֿאַר אַ װײַסע כּפּרה
װעט אײַך אַ װײַב זײַן אַ כּפּרה. זי מעג זײַן אַפֿילו אַ „מאַדאַם“, מיט אַ
הוט און מיט אַ פֿאָרטעפּיאַן... משוגענערװײַז זײַנען זײ געלאָפֿן אין
מאַרק אַרײַן, גרײט געװען צאָלן אין טאָג אַרײַן, אַבי צו קריגן כּפּרות;
אױב ניט קײן װײַסע הון, לאָז זײַן אַ ראַבע, אַ שװאַרצע. לאָז זײַן אַ
רױטער האָן ― אַבי אַ כּפּרה! און װי אױף־צו־להכעיס, איז נישט געװען
אין מאַרק, איר זאָלט זאָגן, אַן עוף אױף אַ רפֿואה. דאָס הײסט, ס'איז
געװען עופֿות אין מאַרק, נאָר נישט אַזעלכע, װאָס מע זאָל מיט זײ קאָנען
שלאָגן כּפּרות. צום בײַשפּיל: קאַטשקעס זײַנען געװען מיט גראָבע
|
|
kapores
#
dem ershtn tog rosheshone nokh, az der oylem iz gegangen
tsu tashlekh, hot men gekont bamerkn a makhne oyfes, hiner, alte
kvokes un yunge hindelekh mit honekhlekh loyfn in di
hintergeslekh, oysgetsoygn di keplekh, makhn polkes, heybn fislekh,
shpringen unter epes mit a min impet, un alts ahin, vayt, hinter
der shtot aroys. a khidesh iz dos geven, nor keynem iz nisht
ayngefaln opshteln zikh nokhkukn, vu ahin loyfn dos di dozike
narishe oyfes.
ersht shpeter, in der aseres yemey tshuve arayn, hot men
ongehoybn zikh arumkukn, az di shtaygn zaynen ofn, un vu s'iz geven
ergets an of iz dos aroysgefloygn ― un gey zukh mikh! iz
gevorn a gvald: "staytsh, mit vos vet men shlogn kapores?''
iberhoypt hobn ayngeleygt di velt di vayber; far a vayse kapore
vet aykh a vayb zayn a kapore. zi meg zayn afile a "madam'', mit a
hut un mit a fortepyan... mshugenervayz zaynen zey gelofn in
mark arayn, greyt geven tsoln in tog arayn, abi tsu krign kapores;
oyb nit keyn vayse hoyn, loz zayn a rabe, a shvartse. loz zayn a
royter hon ― abi a kapore! un vi oyf-tsu-lhkheys, iz nisht geven
in mark, ir zolt zogn, an of oyf a refue. dos heyst, s'iz
geven oyfes in mark, nor nisht azelkhe, vos me zol mit zey konen
shlogn kapores. tsum bayshpil: katshkes zaynen geven mit grobe
|
כּפּרות
א
דעם ערשטן טאָג ראָש־השנה נאָך, אַז דער עולם איז געגאַנגען
צו תּשליך, האָט מען געקאָנט באַמערקן אַ מחנה עופֿות, הינער, אַלטע
קװאָקעס און יונגע הינדעלעך מיט האָנעכלעך לױפֿן אין די
הינטערגעסלעך, אױסגעצױגן די קעפּלעך, מאַכן פּאָלקעס, הײבן פֿיסלעך,
שפּרינגען אונטער עפּעס מיט אַ מין אימפּעט, און אַלץ אַהין, װײַט, הינטער
דער שטאָט אַרױס. אַ חידוש איז דאָס געװען, נאָר קײנעם איז נישט
אײַנגעפֿאַלן אָפּשטעלן זיך נאָכקוקן, װוּ אַהין לױפֿן דאָס די דאָזיקע
נאַרישע עופֿות.
ערשט שפּעטער, אין דער עשׂרת ימי תּשובֿה אַרײַן, האָט מען
אָנגעהױבן זיך אַרומקוקן, אַז די שטײַגן זײַנען אָפֿן, און װוּ ס'איז געװען
ערגעץ אַן עוף איז דאָס אַרױסגעפֿלױגן ― און גײ זוך מיך! איז
געװאָרן אַ גװאַלד: „סטײַטש, מיט װאָס װעט מען שלאָגן כּפּרות?“
איבערהױפּט האָבן אײַנגעלײגט די װעלט די װײַבער; פֿאַר אַ װײַסע כּפּרה
װעט אײַך אַ װײַב זײַן אַ כּפּרה. זי מעג זײַן אַפֿילו אַ „מאַדאַם“, מיט אַ
הוט און מיט אַ פֿאָרטעפּיאַן... משוגענערװײַז זײַנען זײ געלאָפֿן אין
מאַרק אַרײַן, גרײט געװען צאָלן אין טאָג אַרײַן, אַבי צו קריגן כּפּרות;
אױב ניט קײן װײַסע הון, לאָז זײַן אַ ראַבע, אַ שװאַרצע. לאָז זײַן אַ
רױטער האָן ― אַבי אַ כּפּרה! און װי אױף־צו־להכעיס, איז נישט געװען
אין מאַרק, איר זאָלט זאָגן, אַן עוף אױף אַ רפֿואה. דאָס הײסט, ס'איז
געװען עופֿות אין מאַרק, נאָר נישט אַזעלכע, װאָס מע זאָל מיט זײ קאָנען
שלאָגן כּפּרות. צום בײַשפּיל: קאַטשקעס זײַנען געװען מיט גראָבע
|