XIX
די כאַליאַסטרע
― א ―
איר זײַט דאָך שױן באַקאַנט מיט דער כאַליאַסטרע. דאָס איז
אונדזער שכנה פּעסיע מיט איר מאַן דעם אײַנבינדער )ער הײסט משה(, מיט
זײערע אַכט קינדערלעך, װאָס יעדער האָט בײַ זײ, װי איך האָב אײַך שױן
אַמאָל דערצײלט, אַן אַנדער צונעמעניש. דער קלענערער פֿון אַלע איז אין
מײַנע יאָרן )נײַן, דאָס צענטע(. מע רופֿט אים „ושתּי“. דאָס הײסט, דער
אמתער נאָמען זײַנער איז הערשל, נאָר מחמת ער האָט אַ גוליע אױפֿן
שטערן, האָבן אים די עלטערע אַ נאָמען געגעבן „ושתּי“. איך האַלט פֿון
„ושתּין“. איך האָב אים ליב דערפֿאַר, װאָס ער װײנט נישט. װיפֿל איר
זאָלט אים נישט שלאָגן, נעמט ער צו װי אַ שװאָם. עס נעמט אים נישט
קײן קױל. אײנמאָל האָט ער צעריסן אַ פֿרעמדן סידור, האָט אים זײַן
טאַטע, משה דער אײַנבינדער, געשלאָגן מיטן ברעטל, װאָס מע שנײַדט
אױף דעם פּאַפּיר. „ושתּי“ האָט נאָך דעם גוט געקרענקט צװײ טאָג כּסדר.
איר קאָנט פֿאַרשטײן, אַז ער האָט זיך אָפּגעזאָגט פֿון בולקע. מע האָט
שױן ניט געהאַלטן פֿון זײַן לעבן. די מאַמע זײַנע, אונדזער שכנה פּעסיע,
האָט אים שױן באַװײנט, און דער פֿאָטער איז אַרומגעגאַנגען אָן אַ קאָפּ.
אַלע האָבן געמײנט, אַז ס'איז אַן עק, אױס „ושתּי“! צום סוף ―
גאָרנישט. אױפֿן דריטן טאָג האָט „ושתּי“ געבעטן ברױט און געגעסן װי נאָך
אַ תּענית. עסן האָבן זײ ליב אַלע, זײ האַלטן פֿון דער אַכילה. „די
הונגעריקע טשערעדע“ ― אַזױ רופֿט זײ די מוטער אַלײן, פּעסיע הײסט עס.
פּעסיע איז אַ ייִדענע זײער אַ װױלע, נאָר אַ ביסל צו דיק. זי האָט דרײַ
גױדערס. איך האָב זי שױן עטלעכע מאָל אַראָפּגעכאַפּט אױף פּאַפּיר. האָט
אײנמאָל דערזען „ושתּי“, האָט ער אַרױסגעכאַפּט בײַ מיר דאָס
|
|
Xaykh
di khalyastre
― # ―
ir zayt dokh shoyn bakant mit der khalyastre. dos iz
undzer shkheyne pesye mit ir man dem aynbinder )er heyst Moyshe(, mit
zeyere akht kinderlekh, vos yeder hot bay zey, vi ikh hob aykh shoyn
amol dertseylt, an ander tsunemenish. der klenerer fun ale iz in
mayne yorn )nayn, dos tsente(. me ruft im "ushWi''. dos heyst, der
emeser nomen zayner iz hershl, nor makhmes er hot a gulye oyfn
shtern, hobn im di eltere a nomen gegebn "ushWi''. ikh halt fun
"ushWin''. ikh hob im lib derfar, vos er veynt nisht. vifl ir
zolt im nisht shlogn, nemt er tsu vi a shvom. es nemt im nisht
keyn koyl. eynmol hot er tserisn a fremdn sider, hot im zayn
tate, Moyshe der aynbinder, geshlogn mitn bretl, vos me shnaydt
oyf dem papir. "ushWi'' hot nokh dem gut gekrenkt tsvey tog keseyder.
ir kont farshteyn, az er hot zikh opgezogt fun bulke. me hot
shoyn nit gehaltn fun zayn lebn. di mame zayne, undzer shkheyne pesye,
hot im shoyn baveynt, un der foter iz arumgegangen on a kop.
ale hobn gemeynt, az s'iz an ek, oys "ushWi''! tsum suf ―
gornisht. oyfn dritn tog hot "ushWi'' gebetn broyt un gegesn vi nokh
a tones. esn hobn zey lib ale, zey haltn fun der akhile. "di
hungerike tsherede'' ― azoy ruft zey di muter aleyn, pesye heyst es.
pesye iz a yidene zeyer a voyle, nor a bisl tsu dik. zi hot dray
goyders. ikh hob zi shoyn etlekhe mol aropgekhapt oyf papir. hot
eynmol derzen "ushWi'', hot er aroysgekhapt bay mir dos
|
XIX
די כאַליאַסטרע
― א ―
איר זײַט דאָך שױן באַקאַנט מיט דער כאַליאַסטרע. דאָס איז
אונדזער שכנה פּעסיע מיט איר מאַן דעם אײַנבינדער )ער הײסט משה(, מיט
זײערע אַכט קינדערלעך, װאָס יעדער האָט בײַ זײ, װי איך האָב אײַך שױן
אַמאָל דערצײלט, אַן אַנדער צונעמעניש. דער קלענערער פֿון אַלע איז אין
מײַנע יאָרן )נײַן, דאָס צענטע(. מע רופֿט אים „ושתּי“. דאָס הײסט, דער
אמתער נאָמען זײַנער איז הערשל, נאָר מחמת ער האָט אַ גוליע אױפֿן
שטערן, האָבן אים די עלטערע אַ נאָמען געגעבן „ושתּי“. איך האַלט פֿון
„ושתּין“. איך האָב אים ליב דערפֿאַר, װאָס ער װײנט נישט. װיפֿל איר
זאָלט אים נישט שלאָגן, נעמט ער צו װי אַ שװאָם. עס נעמט אים נישט
קײן קױל. אײנמאָל האָט ער צעריסן אַ פֿרעמדן סידור, האָט אים זײַן
טאַטע, משה דער אײַנבינדער, געשלאָגן מיטן ברעטל, װאָס מע שנײַדט
אױף דעם פּאַפּיר. „ושתּי“ האָט נאָך דעם גוט געקרענקט צװײ טאָג כּסדר.
איר קאָנט פֿאַרשטײן, אַז ער האָט זיך אָפּגעזאָגט פֿון בולקע. מע האָט
שױן ניט געהאַלטן פֿון זײַן לעבן. די מאַמע זײַנע, אונדזער שכנה פּעסיע,
האָט אים שױן באַװײנט, און דער פֿאָטער איז אַרומגעגאַנגען אָן אַ קאָפּ.
אַלע האָבן געמײנט, אַז ס'איז אַן עק, אױס „ושתּי“! צום סוף ―
גאָרנישט. אױפֿן דריטן טאָג האָט „ושתּי“ געבעטן ברױט און געגעסן װי נאָך
אַ תּענית. עסן האָבן זײ ליב אַלע, זײ האַלטן פֿון דער אַכילה. „די
הונגעריקע טשערעדע“ ― אַזױ רופֿט זײ די מוטער אַלײן, פּעסיע הײסט עס.
פּעסיע איז אַ ייִדענע זײער אַ װױלע, נאָר אַ ביסל צו דיק. זי האָט דרײַ
גױדערס. איך האָב זי שױן עטלעכע מאָל אַראָפּגעכאַפּט אױף פּאַפּיר. האָט
אײנמאָל דערזען „ושתּי“, האָט ער אַרױסגעכאַפּט בײַ מיר דאָס
|