XVII
װין איז אַ שטאָט און גאָט איז אַ פֿאָטער
― א ―
― װין איז אַ שטאָט!
אַזױ האָט געפּסקנט מײַן ברודער אליהו, און אונדזער חבֿר פּיניע
האָט צוגעבאָמקעט:
― נאָך אַ מין שטאָט! פֿון שטאָטנלאַנד אַ שטאָט!
אַפֿילו די װײַבער, װאָס זײ געפֿעלט נישט קײן זאַך אין דער װעלט,
האָבן אױך צוגעגעבן, אַז װין איז אַ שטאָט. צוליב דער שטאָט װין האָט
די מאַמע אַרױסגענומען די שבתדיקע זײַדענע פֿאַטשײלע. מײַן שװעגערין
ברכה האָט זיך אױסגעפּוצט, װי צו דער חתונה. זי האָט אָנגעטאָן איר
שבתדיק מלבוש און האָט אױסגעזען אינעם פּאַרוק מיט די לאַנגע
באָמבלדיקע אױערינגלעך און מיט איר רױט קלײַענדיק פּנים, אַזױ װי אַ
רױטע קאַץ אין אַ שװאַרצן שלײער. איר האָט אַמאָל געזען אַ רױטע
קאַץ אין אַ שװאַרצן שלײער? איך האָב שױן געזען. אונדזער שכנה
פּעסיעס קינדער האָבן ליב מאַכן מיט דער קאַץ אַלערלײ אָנשטעלן
און טעאַטער־שטיק. די קאַץ האָט בײַ זײ, װי איך האָב אײַך שױן אַמאָל
דערצײלט, אַ מאָדנעם צונעמעניש: „פֿײגע־לאה די גבאיטע“. זײ האָבן
שױן אַמאָל אָנגעטאָן „פֿײגע־לאה די גבאיטע“ אַ יאַרמלקע. עס
פֿאַרשטײט זיך, אַז זײ האָבן איר די יאַרמלקע אונטערגעבונדן מיט צװײ
בענדלעך און האָבן זי געלאָזט לױפֿן. אַ חוץ דעם, האָבן זײ איר
אָנגעהאָנגען אױפֿן עק, אַ פּנים, פֿון שײנקײט װעגן, אַ פֿלעדערװיש. די יאַרמלקע
איז געװען פֿאַר איר, װײַזט אױס, אַביסל צו גרױס, האָט דאָס איר
|
|
XVayay
vin iz a shtot un got iz a foter
― # ―
― vin iz a shtot!
azoy hot gepsknt mayn bruder Elye, un undzer khaver pinye
hot tsugebomket:
― nokh a min shtot! fun shtotnland a shtot!
afile di vayber, vos zey gefelt nisht keyn zakh in der velt,
hobn oykh tsugegebn, az vin iz a shtot. tsulib der shtot vin hot
di mame aroysgenumen di shabesdike zaydene fatsheyle. mayn shvegerin
brokhe hot zikh oysgeputst, vi tsu der khasene. zi hot ongeton ir
shabesdik malbesh un hot oysgezen inem paruk mit di lange
bombldike oyeringlekh un mit ir royt klayendik ponem, azoy vi a
royte kats in a shvartsn shleyer. ir hot amol gezen a royte
kats in a shvartsn shleyer? ikh hob shoyn gezen. undzer shkheyne
pesyes kinder hobn lib makhn mit der kats alerley onshteln
un teater-shtik. di kats hot bay zey, vi ikh hob aykh shoyn amol
dertseylt, a modnem tsunemenish: "feyge-l#h di gabete''. zey hobn
shoyn amol ongeton "feyge-l#h di gabete'' a yarmlke. es
farshteyt zikh, az zey hobn ir di yarmlke untergebundn mit tsvey
bendlekh un hobn zi gelozt loyfn. a khuts dem, hobn zey ir
ongehongen oyfn ek, a ponem, fun sheynkayt vegn, a fledervish. di yarmlke
iz geven far ir, vayzt oys, abisl tsu groys, hot dos ir
|
XVII
װין איז אַ שטאָט און גאָט איז אַ פֿאָטער
― א ―
― װין איז אַ שטאָט!
אַזױ האָט געפּסקנט מײַן ברודער אליהו, און אונדזער חבֿר פּיניע
האָט צוגעבאָמקעט:
― נאָך אַ מין שטאָט! פֿון שטאָטנלאַנד אַ שטאָט!
אַפֿילו די װײַבער, װאָס זײ געפֿעלט נישט קײן זאַך אין דער װעלט,
האָבן אױך צוגעגעבן, אַז װין איז אַ שטאָט. צוליב דער שטאָט װין האָט
די מאַמע אַרױסגענומען די שבתדיקע זײַדענע פֿאַטשײלע. מײַן שװעגערין
ברכה האָט זיך אױסגעפּוצט, װי צו דער חתונה. זי האָט אָנגעטאָן איר
שבתדיק מלבוש און האָט אױסגעזען אינעם פּאַרוק מיט די לאַנגע
באָמבלדיקע אױערינגלעך און מיט איר רױט קלײַענדיק פּנים, אַזױ װי אַ
רױטע קאַץ אין אַ שװאַרצן שלײער. איר האָט אַמאָל געזען אַ רױטע
קאַץ אין אַ שװאַרצן שלײער? איך האָב שױן געזען. אונדזער שכנה
פּעסיעס קינדער האָבן ליב מאַכן מיט דער קאַץ אַלערלײ אָנשטעלן
און טעאַטער־שטיק. די קאַץ האָט בײַ זײ, װי איך האָב אײַך שױן אַמאָל
דערצײלט, אַ מאָדנעם צונעמעניש: „פֿײגע־לאה די גבאיטע“. זײ האָבן
שױן אַמאָל אָנגעטאָן „פֿײגע־לאה די גבאיטע“ אַ יאַרמלקע. עס
פֿאַרשטײט זיך, אַז זײ האָבן איר די יאַרמלקע אונטערגעבונדן מיט צװײ
בענדלעך און האָבן זי געלאָזט לױפֿן. אַ חוץ דעם, האָבן זײ איר
אָנגעהאָנגען אױפֿן עק, אַ פּנים, פֿון שײנקײט װעגן, אַ פֿלעדערװיש. די יאַרמלקע
איז געװען פֿאַר איר, װײַזט אױס, אַביסל צו גרױס, האָט דאָס איר
|