דער בלוטיקער שפּאַס
דאָס אַכט־און־צװאַנציקסטע קאַפּיטל: ער כאַפּט אַ טענצל
די חידושים, װאָס אונדזער העלד האָט זיך אָנגעזען און
אָנגעהערט, אַז ס'איז געקומען פּורים און די שאַפּיראָס האָבן אים
מיטגענומען צו זײער רײַכן קרובֿ צו דער סעודה, װעט ער האָבן צו
דערצײלן און צו דערצײלן. אַלצדינג איז בײַ אים געװען נײ.
פֿון יעדער זאַך איז ער אַרײַן אין התפּעלות. און דערצו האָבן אים
די דאָזיקע מענטשן אינטערעסירט דערפֿאַר, װאָס זײ זענען חסידים
(אָדער „כאַססידים“, װי ער האָט זײ אָנגערופֿן).
― װאָס װעט דאָרטן זײַן? ― האָט ער זיך אַלץ נאָכגעפֿרעגט
בײַ זײַנע בעלי־בתּים. און האָט געכאַפּט אַ פּסק פֿון דוד שאַפּיראָ:
― װאָס האָט איר געװאָלט זאָל דאָרטן זײַן? איר זענט
קײנמאָל ניט געװען פּורים צו דער סעודה? צי בײַ אײַך איז פּורים ניט
קײן יום־טובֿ און המן ניט קײן רשע?
― נײן, ניט דאָס! ― װיל זיך דער קװאַרטיראַנט פֿאַרענטפֿערן
און מאַכט נאָך ערגער. ― איך פֿרעג מיך נאָך דערפֿאַר, װײַל זײ
זענען “כאַססידים“...
― „כאַססידים!“ ― קרימט אים איבער דוד שאַפּיראָ. און אַז
זײ זענען “כאַססידים“, איז װאָס דערפֿון געדרונגען?
― „כאַססידים“ זענען דאָך אַזאַ מין סעקטע... ― װיל ראַבינאָװיטש
אים אױפֿקלערן, נאָר שאַפּיראָ איז שױן מלא־גזלן. ער װאַרפֿט זיך
שױן מיט אַלע אבֿרים:
― װאָס מיר סעקטע? װער מיר סעקטע? נאַ דיר גאָר סעקטע!
פֿון װאַנען האָבן זיך בײַ אונדז גענומען סעקטעס? װוּ זענט איר
אױסגעװאַקסן? צװישן ייִדן צי אין אַ װאַלד?...
|
|
der blutiker shpas
dos akht-un-tsvantsikste kapitl: er khapt a tentsl
di khidushem, vos undzer held hot zikh ongezen un
ongehert, az s'iz gekumen purem un di shapiros hobn im
mitgenumen tsu zeyer raykhn korev tsu der sude, vet er hobn tsu
dertseyln un tsu dertseyln. altsding iz bay im geven ney.
fun yeder zakh iz er arayn in hespayles. un dertsu hobn im
di dozike mentshn interesirt derfar, vos zey zenen khsidem
(oder "khassidim'', vi er hot zey ongerufn).
― vos vet dortn zayn? ― hot er zikh alts nokhgefregt
bay zayne balebatem. un hot gekhapt a psak fun Doved shapiro:
― vos hot ir gevolt zol dortn zayn? ir zent
keynmol nit geven purem tsu der sude? tsi bay aykh iz purem nit
keyn yum-tuv un homen nit keyn roshe?
― neyn, nit dos! ― vil zikh der kvartirant farentfern
un makht nokh erger. ― ikh freg mikh nokh derfar, vayl zey
zenen ''khassidim''...
― "khassidim!'' ― krimt im iber Doved shapiro. un az
zey zenen ''khassidim'', iz vos derfun gedrungen?
― "khassidim'' zenen dokh aza min sekte... ― vil rabinovitsh
im oyfklern, nor shapiro iz shoyn ml#-gzln. er varft zikh
shoyn mit ale eyvrem:
― vos mir sekte? ver mir sekte? na dir gor sekte!
fun vanen hobn zikh bay undz genumen sektes? vu zent ir
oysgevaksn? tsvishn yidn tsi in a vald?...
|
דער בלוטיקער שפּאַס
דאָס אַכט־און־צװאַנציקסטע קאַפּיטל: ער כאַפּט אַ טענצל
די חידושים, װאָס אונדזער העלד האָט זיך אָנגעזען און
אָנגעהערט, אַז ס'איז געקומען פּורים און די שאַפּיראָס האָבן אים
מיטגענומען צו זײער רײַכן קרובֿ צו דער סעודה, װעט ער האָבן צו
דערצײלן און צו דערצײלן. אַלצדינג איז בײַ אים געװען נײ.
פֿון יעדער זאַך איז ער אַרײַן אין התפּעלות. און דערצו האָבן אים
די דאָזיקע מענטשן אינטערעסירט דערפֿאַר, װאָס זײ זענען חסידים
(אָדער „כאַססידים“, װי ער האָט זײ אָנגערופֿן).
― װאָס װעט דאָרטן זײַן? ― האָט ער זיך אַלץ נאָכגעפֿרעגט
בײַ זײַנע בעלי־בתּים. און האָט געכאַפּט אַ פּסק פֿון דוד שאַפּיראָ:
― װאָס האָט איר געװאָלט זאָל דאָרטן זײַן? איר זענט
קײנמאָל ניט געװען פּורים צו דער סעודה? צי בײַ אײַך איז פּורים ניט
קײן יום־טובֿ און המן ניט קײן רשע?
― נײן, ניט דאָס! ― װיל זיך דער קװאַרטיראַנט פֿאַרענטפֿערן
און מאַכט נאָך ערגער. ― איך פֿרעג מיך נאָך דערפֿאַר, װײַל זײ
זענען “כאַססידים“...
― „כאַססידים!“ ― קרימט אים איבער דוד שאַפּיראָ. און אַז
זײ זענען “כאַססידים“, איז װאָס דערפֿון געדרונגען?
― „כאַססידים“ זענען דאָך אַזאַ מין סעקטע... ― װיל ראַבינאָװיטש
אים אױפֿקלערן, נאָר שאַפּיראָ איז שױן מלא־גזלן. ער װאַרפֿט זיך
שױן מיט אַלע אבֿרים:
― װאָס מיר סעקטע? װער מיר סעקטע? נאַ דיר גאָר סעקטע!
פֿון װאַנען האָבן זיך בײַ אונדז גענומען סעקטעס? װוּ זענט איר
אױסגעװאַקסן? צװישן ייִדן צי אין אַ װאַלד?...
|