דאָס פּאָרפֿאָלק
א. די שרעקלעכע נאַכט
דאָס איז געװען אין אײנע פֿון די פֿינצטערע, בלאָטיקע,
פֿאַר־פּסחדיקע נעכט. אַלץ איז געװען אײַנגעהילט אין פֿינצטערניש. אַלץ איז
געשלאָפֿן. שטיל און רויִק איז געװען אַרום און אַרום אַפֿילו אַ פֿיש
אין װאַסער האָט גערוט, מורא געהאַט אַרױסשטעלן דעם קאָפּ אױף גאָטס
װעלט אין דער דאָזיקער פֿינצטערער, שטילער, רויִקער נאַכט. אין אַזאַ
נאַכט איז פֿאַראַן אַ סך אַרבעט פֿאַרן בעל־החלומות. ער זשאַלעװעט
נישט קײן פֿאַרבן, שיט מיט דער פֿולער האַנט פֿאַנטאַזיעס, װאָס נישט
געשטױגן, נישט געפֿלױגן, און פֿירט צונױף אַ װאַנט מיט אַ װאַנט.
די חלומות, װאָס דער העלד פֿון דער דאָזיקער געשיכטע האָט
געזען אין יענער נאַכט, זײַנען געװען משונה־מאָדנע װילדע חלומות! אַ
גאַנצע נאַכט האָבן זיך אים געפּלאָנטערט עופֿות, הינער, גענדז און
קאַטשקעס. אײנער אַ האָן, אַ רױטער, נאָך גאָר אַ יונגיטשקער, נאָר אַ
גרױסער עזות־פּנים, שפּרינגט אים מיט חוצפּה אין די אױגן אַרײַן, לאַכט
און זינגט אים עפּעס אַ מאָדנע לידל:
קו־קע־רי־קו. לאַנגע נאָז!
מ'עט דיך פּאַקן װי אַ האָז!
מ'עט דיך בינדן, מ'עט דיך שלאָגן,
מ'עט דיך לײגן אױף אַ װאָגן,
מ'עט דיך מוטשען אָן אַ סוף,
מ'עט דיך קױלען װי אַן עוף!...
|
|
dos porfolk
#. di shreklekhe nakht
dos iz geven in eyne fun di fintstere, blotike,
far-peysekhdike nekht. alts iz geven ayngehilt in fintsternish. alts iz
geshlofn. shtil un ruik iz geven arum un arum afile a fish
in vaser hot gerut, moyre gehat aroysshteln dem kop oyf gots
velt in der doziker fintsterer, shtiler, ruiker nakht. in aza
nakht iz faran a sakh arbet farn bel-hkhaloymes. er zhalevet
nisht keyn farbn, shit mit der fuler hant fantazyes, vos nisht
geshtoygn, nisht gefloygn, un firt tsunoyf a vant mit a vant.
di khaloymes, vos der held fun der doziker geshikhte hot
gezen in yener nakht, zaynen geven mshunh-modne vilde khaloymes! a
gantse nakht hobn zikh im geplontert oyfes, hiner, gendz un
katshkes. eyner a hon, a royter, nokh gor a yungitshker, nor a
groyser azesponem, shpringt im mit khutspe in di oygn arayn, lakht
un zingt im epes a modne lidl:
ku-ke-ri-ku. lange noz!
m'et dikh pakn vi a hoz!
m'et dikh bindn, m'et dikh shlogn,
m'et dikh leygn oyf a vogn,
m'et dikh mutshen on a suf,
m'et dikh koylen vi an of!...
|
דאָס פּאָרפֿאָלק
א. די שרעקלעכע נאַכט
דאָס איז געװען אין אײנע פֿון די פֿינצטערע, בלאָטיקע,
פֿאַר־פּסחדיקע נעכט. אַלץ איז געװען אײַנגעהילט אין פֿינצטערניש. אַלץ איז
געשלאָפֿן. שטיל און רויִק איז געװען אַרום און אַרום אַפֿילו אַ פֿיש
אין װאַסער האָט גערוט, מורא געהאַט אַרױסשטעלן דעם קאָפּ אױף גאָטס
װעלט אין דער דאָזיקער פֿינצטערער, שטילער, רויִקער נאַכט. אין אַזאַ
נאַכט איז פֿאַראַן אַ סך אַרבעט פֿאַרן בעל־החלומות. ער זשאַלעװעט
נישט קײן פֿאַרבן, שיט מיט דער פֿולער האַנט פֿאַנטאַזיעס, װאָס נישט
געשטױגן, נישט געפֿלױגן, און פֿירט צונױף אַ װאַנט מיט אַ װאַנט.
די חלומות, װאָס דער העלד פֿון דער דאָזיקער געשיכטע האָט
געזען אין יענער נאַכט, זײַנען געװען משונה־מאָדנע װילדע חלומות! אַ
גאַנצע נאַכט האָבן זיך אים געפּלאָנטערט עופֿות, הינער, גענדז און
קאַטשקעס. אײנער אַ האָן, אַ רױטער, נאָך גאָר אַ יונגיטשקער, נאָר אַ
גרױסער עזות־פּנים, שפּרינגט אים מיט חוצפּה אין די אױגן אַרײַן, לאַכט
און זינגט אים עפּעס אַ מאָדנע לידל:
קו־קע־רי־קו. לאַנגע נאָז!
מ'עט דיך פּאַקן װי אַ האָז!
מ'עט דיך בינדן, מ'עט דיך שלאָגן,
מ'עט דיך לײגן אױף אַ װאָגן,
מ'עט דיך מוטשען אָן אַ סוף,
מ'עט דיך קױלען װי אַן עוף!...
|