געקױפֿט עולם־הבא! (פֿון אַ בריװ אין באָברױסק)
― און װאָס איר שרײַבט מיר מכּוח קומען קײן באָברױסק ― מיטן
גרעסטן פֿאַרגעניגן!
װאָרעם דערמאָן איך מיך מײַן זײַן אין באָברױסק, מוז איך מיך דערמאָנען
אינעם עולם־הבא, װאָס איך האָב מיר געקױפֿט אין באָברױסק...
דאָס איז געװען ― איר געדענקט דאָך װען איך בין געװען אין באָברױסק.
איר זײַט דאָך אַ באָברױסקער.
ס'איז געװען װינטערצײַט.
ס'איז אױסגעפֿאַלן אַ שנײ. נאָר דער שנײ איז צעגאַנגען און ס'איז געװאָרן
...אַ בלאָטע.
די באָברױסקער בלאָטע דאַרף איך אײַך ניט באַשרײַבן: איר זײַט דאָך
אַ באָברױסקער.
דער זאַל, װוּ דער אָװנט איז געװען, האָט זיך אָנגעצונדן מיט אַ סך ליכט
און לאָמפּן און האָט באַלײַכט די בלאָטע װײַט אַרום און אַרום ביז דער אַכסניא,
װוּ איך האָב געהאַלטן סטאַנציע.
און װײַל ס'איז געװען ליכטיק און גאָרניט װײַט, האָב איך עולה־רגל
געװען פֿון דער סטאַנציע ביזן זאַל מחילה צו פֿוס.
געגאַנגען בין איך אַלײן מיט מײַן פּעקל כּתבֿים, מאַנוסקריפּטן אױף צו
לײענען.
אין אײנעם מיט מיר, נאָר אַ ביסל אָן אַ זײַט, איז געגאַנגען נאָך אַ
מענטש, גלײַך מיט מיר געטיאָפּקעט אין דער בלאָטע, באַלױכטן פֿון די ליכט
און לאָמפּן װאָס אין זאַל.
דער מענטש, װאָס איז געגאַנגען און געטיאָפּקעט אין דער בלאָטע, איז
געװען אַ נקבֿה.
פֿריִער איז זי געגאַנגען בײַ דער זײַט, דערנאָך, װײַטער־װײַטער, האָט
זי גענומען אַ ביסל נענטער צו מיר.
ביז זי איז צוגעגאַנגען צו מיר גאָר נאָענט.
עס איז שױן געװען ניט װײַט פֿון זאַל.
|
|
gekoyft eulm-hb#! (fun a briv in bobroysk)
― un vos ir shraybt mir mikoyekh kumen keyn bobroysk ― mitn
grestn fargenign!
vorem dermon ikh mikh mayn zayn in bobroysk, muz ikh mikh dermonen
inem eulm-hb#, vos ikh hob mir gekoyft in bobroysk...
dos iz geven ― ir gedenkt dokh ven ikh bin geven in bobroysk.
ir zayt dokh a bobroysker.
s'iz geven vintertsayt.
s'iz oysgefaln a shney. nor der shney iz tsegangen un s'iz gevorn
...a blote.
di bobroysker blote darf ikh aykh nit bashraybn: ir zayt dokh
a bobroysker.
der zal, vu der ovnt iz geven, hot zikh ongetsundn mit a sakh likht
un lompn un hot balaykht di blote vayt arum un arum biz der akhsanye,
vu ikh hob gehaltn stantsye.
un vayl s'iz geven likhtik un gornit vayt, hob ikh oyleregl
geven fun der stantsye bizn zal mekhile tsu fus.
gegangen bin ikh aleyn mit mayn pekl ksovem, manuskriptn oyf tsu
leyenen.
in eynem mit mir, nor a bisl on a zayt, iz gegangen nokh a
mentsh, glaykh mit mir getyopket in der blote, baloykhtn fun di likht
un lompn vos in zal.
der mentsh, vos iz gegangen un getyopket in der blote, iz
geven a nekeyve.
frier iz zi gegangen bay der zayt, dernokh, vayter-vayter, hot
zi genumen a bisl nenter tsu mir.
biz zi iz tsugegangen tsu mir gor noent.
es iz shoyn geven nit vayt fun zal.
|
געקױפֿט עולם־הבא! (פֿון אַ בריװ אין באָברױסק)
― און װאָס איר שרײַבט מיר מכּוח קומען קײן באָברױסק ― מיטן
גרעסטן פֿאַרגעניגן!
װאָרעם דערמאָן איך מיך מײַן זײַן אין באָברױסק, מוז איך מיך דערמאָנען
אינעם עולם־הבא, װאָס איך האָב מיר געקױפֿט אין באָברױסק...
דאָס איז געװען ― איר געדענקט דאָך װען איך בין געװען אין באָברױסק.
איר זײַט דאָך אַ באָברױסקער.
ס'איז געװען װינטערצײַט.
ס'איז אױסגעפֿאַלן אַ שנײ. נאָר דער שנײ איז צעגאַנגען און ס'איז געװאָרן
...אַ בלאָטע.
די באָברױסקער בלאָטע דאַרף איך אײַך ניט באַשרײַבן: איר זײַט דאָך
אַ באָברױסקער.
דער זאַל, װוּ דער אָװנט איז געװען, האָט זיך אָנגעצונדן מיט אַ סך ליכט
און לאָמפּן און האָט באַלײַכט די בלאָטע װײַט אַרום און אַרום ביז דער אַכסניא,
װוּ איך האָב געהאַלטן סטאַנציע.
און װײַל ס'איז געװען ליכטיק און גאָרניט װײַט, האָב איך עולה־רגל
געװען פֿון דער סטאַנציע ביזן זאַל מחילה צו פֿוס.
געגאַנגען בין איך אַלײן מיט מײַן פּעקל כּתבֿים, מאַנוסקריפּטן אױף צו
לײענען.
אין אײנעם מיט מיר, נאָר אַ ביסל אָן אַ זײַט, איז געגאַנגען נאָך אַ
מענטש, גלײַך מיט מיר געטיאָפּקעט אין דער בלאָטע, באַלױכטן פֿון די ליכט
און לאָמפּן װאָס אין זאַל.
דער מענטש, װאָס איז געגאַנגען און געטיאָפּקעט אין דער בלאָטע, איז
געװען אַ נקבֿה.
פֿריִער איז זי געגאַנגען בײַ דער זײַט, דערנאָך, װײַטער־װײַטער, האָט
זי גענומען אַ ביסל נענטער צו מיר.
ביז זי איז צוגעגאַנגען צו מיר גאָר נאָענט.
עס איז שױן געװען ניט װײַט פֿון זאַל.
|