אין שטורעם 311
קאַפּיטל 1.
טאַטעס און קינדער
אינעם סאַמע אָנהײב פֿון אונדזער ראָמאַן, אין קאַפּיטל 1, האָבן
מיר איבערגעלאָזט איציקל שאָסטעפּאַל און זײַן װײַב שיװקע, און אױך
דעם אַפּטײקער סאָלאָמאָן סאַפֿראַנאָװיטש, אַרױסקוקן אױף זײערע
קינדער, אױף טאַמאַראַן און אױף סאַשאַן, װאָס זײַנען געפֿאָרן אױף פּסח אַהײם.
― טאָמער װאָלסטו זיך דורכגעפֿאָרן אױפֿן װאָקזאַל?...
אַזױ זאָגט שיװקע צו איר מאַן איציקל שאָסטעפּאַל און קוקט אױפֿן
זײגער.
― ס'אַ משל! נו, װאָס װעט זײַן? װעט די טאָכטער, הײסט
דאָס, פֿריִער קומען? װוּ איז דער שׂכל? ― אַזױ ענטפֿערט איר אָפּ
דער מאַן מיט אַ היפּשער פּאָרציע ביטערניש, װי געװײנלעך אַ מאַן,
בשעת ס'איז אים נישט גוט אױפֿן האַרצן. און טאַקע באַלד לײגט ער זיך
איבער בײַ זיך אין קאָפּ, אַז אפֿשר איז דאָס אַ פּלאַן, ער זאָל זיך טאַקע
דורכפֿאָרן צו דער באַן. װאָס װעט ער אָנװערן? און ער נעמט אױף זיך
דעם אױבערראָק מיטן שירעם און לאָזט זיך גײן.
― װוּהין איז? ― פֿרעגט אים שיװקע.
― אין ערגעץ נישט. ― ענטפֿערט איר דער מאַן. ― איך רעכן
זיך דורכפֿאָרן אױף אַ װײַלע צו דער באַן, זען װאָס איז די מעשׂה, װאָס
אַזױ שפּעט...
― האָב איך דאָך דיר נאָך פֿריִער געזאָגט דאָס אײגענע!
― ס'אַ משל! נו, אם־כּן, אַז דו האָסט געזאָגט, איז װאָס? װאָס
האָב איך דאָ פֿאַרשפּעטיקט?
און איציקל שאָסטעפּאַל כאַפּט אַ דראָזשקע און לױפֿט צו דער באַן.
|
|
in shturem 311
kapitl 1.
tates un kinder
inem same onheyb fun undzer roman, in kapitl 1, hobn
mir ibergelozt itsikl shostepal un zayn vayb shivke, un oykh
dem apteyker solomon safranovitsh, aroyskukn oyf zeyere
kinder, oyf tamaran un oyf sashan, vos zaynen geforn oyf peysekh aheym.
― tomer volstu zikh durkhgeforn oyfn vokzal?...
azoy zogt shivke tsu ir man itsikl shostepal un kukt oyfn
zeyger.
― s'a moshl! nu, vos vet zayn? vet di tokhter, heyst
dos, frier kumen? vu iz der seykhl? ― azoy entfert ir op
der man mit a hipsher portsye biternish, vi geveynlekh a man,
bshas s'iz im nisht gut oyfn hartsn. un take bald leygt er zikh
iber bay zikh in kop, az efsher iz dos a plan, er zol zikh take
durkhforn tsu der ban. vos vet er onvern? un er nemt oyf zikh
dem oyberrok mitn shirem un lozt zikh geyn.
― vuhin iz? ― fregt im shivke.
― in ergets nisht. ― entfert ir der man. ― ikh rekhn
zikh durkhforn oyf a vayle tsu der ban, zen vos iz di mayse, vos
azoy shpet...
― hob ikh dokh dir nokh frier gezogt dos eygene!
― s'a moshl! nu, #m-Kn, az du host gezogt, iz vos? vos
hob ikh do farshpetikt?
un itsikl shostepal khapt a drozhke un loyft tsu der ban.
|
אין שטורעם 311
קאַפּיטל 1.
טאַטעס און קינדער
אינעם סאַמע אָנהײב פֿון אונדזער ראָמאַן, אין קאַפּיטל 1, האָבן
מיר איבערגעלאָזט איציקל שאָסטעפּאַל און זײַן װײַב שיװקע, און אױך
דעם אַפּטײקער סאָלאָמאָן סאַפֿראַנאָװיטש, אַרױסקוקן אױף זײערע
קינדער, אױף טאַמאַראַן און אױף סאַשאַן, װאָס זײַנען געפֿאָרן אױף פּסח אַהײם.
― טאָמער װאָלסטו זיך דורכגעפֿאָרן אױפֿן װאָקזאַל?...
אַזױ זאָגט שיװקע צו איר מאַן איציקל שאָסטעפּאַל און קוקט אױפֿן
זײגער.
― ס'אַ משל! נו, װאָס װעט זײַן? װעט די טאָכטער, הײסט
דאָס, פֿריִער קומען? װוּ איז דער שׂכל? ― אַזױ ענטפֿערט איר אָפּ
דער מאַן מיט אַ היפּשער פּאָרציע ביטערניש, װי געװײנלעך אַ מאַן,
בשעת ס'איז אים נישט גוט אױפֿן האַרצן. און טאַקע באַלד לײגט ער זיך
איבער בײַ זיך אין קאָפּ, אַז אפֿשר איז דאָס אַ פּלאַן, ער זאָל זיך טאַקע
דורכפֿאָרן צו דער באַן. װאָס װעט ער אָנװערן? און ער נעמט אױף זיך
דעם אױבערראָק מיטן שירעם און לאָזט זיך גײן.
― װוּהין איז? ― פֿרעגט אים שיװקע.
― אין ערגעץ נישט. ― ענטפֿערט איר דער מאַן. ― איך רעכן
זיך דורכפֿאָרן אױף אַ װײַלע צו דער באַן, זען װאָס איז די מעשׂה, װאָס
אַזױ שפּעט...
― האָב איך דאָך דיר נאָך פֿריִער געזאָגט דאָס אײגענע!
― ס'אַ משל! נו, אם־כּן, אַז דו האָסט געזאָגט, איז װאָס? װאָס
האָב איך דאָ פֿאַרשפּעטיקט?
און איציקל שאָסטעפּאַל כאַפּט אַ דראָזשקע און לױפֿט צו דער באַן.
|